-
1 intestat
adj, substне составивший [составившая] завещанияmourir intestat — умереть без завещанияhériter ab intestat — наследовать по закону, без завещания -
2 intestat
adj. не соста́вивший завеща́ния;il est mort intestat — он у́мер ∫ без завеща́ния (, не оста́вив завеща́ния)
-
3 ab intestat
loc adv, adj юр. -
4 ab intestat
Юридический термин: без завещания (лат.) -
5 dévolution ab intestat
Dictionnaire de droit français-russe > dévolution ab intestat
-
6 héritier ab intestat
-
7 succession ab intestat
Dictionnaire de droit français-russe > succession ab intestat
-
8 ab intestat
сущ.юр. без завещания -
9 dévolution ab intestat
сущ.Французско-русский универсальный словарь > dévolution ab intestat
-
10 mourir intestat
гл. -
11 dévolution
fпереход; передача- dévolution des biensdévolution héréditaire, dévolution de la succession, dévolution successorale — переход прав на имущество в порядке наследования, наследование
- dévolution des dettes d'Etat
- dévolution testamentaire
- dévolution d'une tutelle -
12 héritier
mнаследник; наследник по закону- héritier acceptanthéritier sous bénéfice d'inventaire, héritier bénéficiaire — наследник, принявший наследство с условием составления описи наследственного имущества
- héritier apparent
- héritier appelé à la succession
- héritier collatéral
- héritier copartageant
- héritier direct
- héritier institué
- héritier légal
- héritier légitime
- héritier en ligne directe
- héritier naturel
- héritier partiaire
- héritier du premier ordre
- héritier présomptif
- héritier pur et simple
- héritier au rang successible
- héritier renonçant
- héritier réservataire
- héritier saisi
- héritier testamentaire
- héritier unique
- héritier universel -
13 succession
f1) преемственность; правопреемство2) наследование3) наследство, наследственное имущество•accepter une succession — принимать наследство;
accepter une succession bénéficiairement — принимать наследство с условием описи наследственного имущества;
accepter une succession purement et simplement — принимать наследство без оговорок;
rapporter à la succession — присоединять к наследственному имуществу;
recueillir une succession — принимать наследство;
refuser [renoncer, répudier] une succession — отказываться от наследства
succession sous bénéfice d'inventaire, succession bénéficiaire — наследование с составлением описи наследственного имущества
succession d'Etats en matière d'archives d'Etat — правопреемство государств в отношении государственных архивов
succession d'Etats en matière de biens d'Etat — правопреемство государств в отношении государственной собственности
- succession agricolesuccession d'Etats en matière de dettes d'Etat — правопреемство государств в отношении государственных долгов
- succession anomale
- succession collatérale
- succession des compétences
- succession contractuelle
- succession en déshérence
- succession aux dettes
- succession échue à
- succession d'Etats
- succession de gouvernements
- succession immobilière
- succession juridique
- succession légale
- succession légitime
- succession mobilière
- succession non réclamée
- succession ouverte
- succession dans une servitude
- succession testamentaire
- succession vacante
См. также в других словарях:
intestat — [ ɛ̃tɛsta ] adj. • XIIIe; lat. intestatus ♦ Dr. Qui n a pas fait de testament. Elle est morte intestat (⇒aussi ab intestat) . N. Les intestats. ● intestat adjectif invariable et nom (latin … Encyclopédie Universelle
intèstāt — m 〈G intestáta〉 pravn. onaj koji je umro bez oporuke ili je oporuka pravno neodrživa … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
înţestat — ÎNŢESTÁT adj. v. încăpăţânat, îndărătnic, recalcitrant, refractar. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
intestat — intèstāt m <G intestáta> DEFINICIJA pravn. onaj koji je umro bez oporuke ili je oporuka pravno neodrživa ETIMOLOGIJA vidi intestan … Hrvatski jezični portal
intestat — Intestat. Terme de pratique qui ne se dit qu en cette phrase. Heritier abintestat, pour dire, Celuy qui de droit herite d une personne morte sans faire testament. Il est son heritier abintestat … Dictionnaire de l'Académie française
intestat — (in tè sta) Terme de jurisprudence qui ne s emploie que dans ces phrases : mourir, décéder intestat, mourir sans avoir fait de testament. • Ne voulant pas aussi décéder intestat, REGNARD Légat. V, 7. • Tous ses domestiques, s imaginant qu il… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
INTESTAT — * T. de Jurispr. Il ne s emploie que dans ces phrases : Mourir, décéder intestat, Mourir sans avoir fait de testament. Hériter ab intestat, Hériter d une personne qui n a point fait de testament : on dit dans un sens analogue, Héritier ab… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
intestat — ab intéstat loc. adj. (jur.; despre o succesiune) care se află în absenţa unui testament, situaţie în care legea reglementează transmiterea bunurilor. (< lat. ab intestat) Trimis de tavi, 08.01.2003. Sursa: MDN … Dicționar Român
INTESTAT — adj. Qui est interne, qui est dans le corps. Douleur, chaleur, fièvre intestine. Il se dit figurément, surtout en parlant de Guerres civiles. Lutte intestine. Discorde intestine. Divisions intestines … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
intestat — in|tes|tat Mot Agut Adjectiu variable … Diccionari Català-Català
intestat — in|tes|tat <aus gleichbed. lat. intestatus> (veraltet) ohne Testament, ohne letztwillige Verfügung (Rechtsw.) … Das große Fremdwörterbuch